Obniżona kwasowość żołądka przyczyną anemii, otyłości a nawet alergii i chorób autoimmunologicznych

Obniżona kwasowość żołądka przyczyną anemii, otyłości a nawet alergii i chorób autoimmunologicznych

Nadmierne gazy, wzdęcia, zaparcia lub biegunki, odbijanie, uczucie ciężkości po posiłkach lub mdłości, niechęć do spożywania mięsa lub też ochota na jedzenie pomimo pełnego żołądka, zgaga, refluks, kwaśny posmak w ustach, to tylko niektóre objawy zbyt małej ilości soków żołądkowych. Jeśli ponadto cierpisz na alergie, łuszczycę, złe wchłanianie, zaobserwowałeś nawracające wysypki, wychudzenie lub otyłość, łamliwe paznokcie, wypadające włosy lub też obecność niestrawionych resztek pokarmu w stolcu, najprawdopodobniej oznacza to, że twój żołądek wydziela za mało kwasu żołądkowego.

Przyczyny obniżonej kwasowości

Przyczyn może być kilka. Jedną z najczęstszych stanowi przyjmowanie antybiotyków lub leków zobojętniających kwasowość żołądka, a także stosowanie używek takich jak alkohol czy papierosy. Oczywiście ogromne znaczenie ma również to, co i jak jemy. Żywność wysoko przetworzona, zawierająca dużo cukrów oraz produkty typu fast food wpływają bardzo negatywnie na cały przewód pokarmowy. Nie bez znaczenia pozostaje także rodzaj stosowanej diety i styl życia. Wegetarianizm czy weganizm, w których występuje wysokie spożycie ziaren zbóż, nie wymagają wytworzenia tak dużych ilości soków trawiennych jak diety, w których spożywa się mięso. Niskie wydzielanie kwasu solnego jest również charakterystyczne dla osób żyjących w stresie, u których jego uwalnianie jest blokowane przez hormony.

Wpływ na organizm

Najważniejszą rolą żołądka jest wstępne trawienie białka i tłuszczy oraz sterylizacja pokarmu poprzez utrzymanie odpowiedniego niskiego pH soków żołądkowych na poziomie 1,5 do 2,5, co umożliwia niszczenie mikrobów takich jak bakterie, wirusy czy jajeczka pasożytów.

Właściwe zakwaszenie żołądka jest niezbędne do jego prawidłowego funkcjonowania. Brak kwasu żołądkowego powoduje problemy z poprawnym trawieniem mięsa, ryb, jaj, nabiału oraz warzyw, w szczególności strączkowych i surowych. Białko, jeśli nie jest strawione, zalega w żołądku i fermentuje- stąd poczucie przepełnienia, wzdęcia i gazy. Obniżona kasowość żołądka nie pozwala na całkowite strawienie treści pokarmowej, która zalegając i gnijąc w przewodzie pokarmowym negatywnie wpływa na zdrowie całego organizmu. Tworzą się stany zapalne, które uszkadzając śluzówkę i kosmki jelitowe mogą prowadzić do tzw. cieknącego jelita. Ponadto, przy zbyt wysokim pH soków żołądkowych, następuje upośledzenie produkcji pepsyny, enzymu odpowiedzialnego za wstępne trawienie białek. Niestrawione białka stanowią niebezpieczeństwo przy przesiąkliwym jelicie, powodując i nasilając różnego rodzaju alergie i choroby autoimmunologiczne. Przy pH powyżej 5, w żołądku zaczynają namnażać się bakterie np. helicobacter pylori, związane z powstawaniem wrzodów żołądka i dwunastnicy.

Zbyt mała ilość kwasu solnego skutkuje zaburzeniem wchłaniana tłuszczy, co z kolei przekłada się na problemy z przyswajaniem witamin i minerałów, doprowadzając do poważnych niedoborów. Kwasy tłuszczowe są niezbędne do przyswajania beta-karotenu oraz witamin A, D, E i K z posiłków.

Odpowiednia ilość kwasu żołądkowego wpływa również na jakość trawienia węglowodanów. Ich rozkład, przebiega bowiem w obecności enzymów trzustkowych, których wydzielanie jest uwarunkowane prawidłowym zakwaszeniem treści pokarmowej przechodzącej do jelit. Brak enzymów trzustkowych skutkuje nadmierną produkcją gazów, które mogą prowadzić do refluksu.

U osób z obniżoną kwasowością żołądka charakterystyczny jest niedobór cynku, pierwiastka niezbędnego do produkcji kwasu solnego, jak również warunkującego prawidłową pracę układu odpornościowego, tarczycy oraz zdrowy stan włosów, skóry i paznokci.

Upośledzone trawienie białka w niedokwaszonym żołądku wpływa również na znaczne pogorszenie przyswajania żelaza. Dlatego w przypadku zdiagnozowanej anemii zawsze należy zbadać ilość kwasu żołądkowego. Być może to właśnie jego obniżony poziom stanowi przyczynę niedokrwistości wywołanej brakiem żelaza, pierwiastka niezbędnego do prawidłowego metabolizmu witamin z grupy B w szczególności B6 oraz B12.

Sam kwas solny jest niezbędny do absorpcji witaminy B12, która zapewnia prawidłową pracę układu nerwowego, układu krążenia oraz mózgu. Niedobór witaminy B12, B6 lub kwasu foliowego powoduje wzrost poziomu homocysteiny, która jest czynnikiem rozwoju miażdżycy.

Sprawdź poziom pierwiastków TERAZ

Niestety, często objawy niedokwasoty są mylone z nadkwasotą, w której zalecane jest stosowanie leków zobojętniających sok żołądkowy. Leki te skutkują całkowitym wyłączeniem funkcji trawiennych żołądka nawet do 24 godzin, co powoduje problemy z wchłanianiem wapnia i w dużym stopniu zwiększa ryzyko wystąpienia osteoporozy.

test

Diagnostyka

Aby sprawdzić, czy niedokwasota to problem który nas dotyczy, warto określić poziom pierwiastków w organizmie. Można to zrobić m.in. za pomocą analizy pierwiastkowej włosa. Wynik badania wykaże, których pierwiastków mamy za mało, a które występują u nas w normie lub w nadmiarze. Informacji dostarczą nam zwłaszcza te pierwiastki, o których wiadomo, że są słabo wchłaniane w stanach niskiej kwasowości żołądka (np. wapń, cynk i żelazo). Można przeprowadzić również test z sodą oczyszczoną. W tym celu należy wypić płaską łyżeczkę sody rozpuszczonej w 3/4 szklanki wody. Ważne, aby test był przeprowadzony na czczo, z samego rana. Kwas solny wejdzie w żołądku w reakcję z wodorowęglanem sodu i natychmiast wytworzy dwutlenek węgla, co spowoduje odbicie. Wniosek: im dłuższy czas oczekiwania na odbicie, tym mniej kwasu solnego znajduje się w naszym żołądku.

Przede wszystkim należy upewnić się, czy zaobserwowane objawy są rzeczywiście skutkiem niedokwasoty. Jeśli diagnoza została potwierdzona, należy działać dwutorowo, po pierwsze zadbać o odpowiednie nawodnienie organizmu, a po drugie, dobrze zakwasić żołądek. Prawidłowe nawodnienie organizmu odgrywa bardzo ważną rolę w leczeniu niedokwasoty. Choć śluzówka żołądka ma tylko 1 milimetr grubości, to w 98% składa z wody, która jest niezbędna, aby ją odbudować. Aby przeprowadzić kurację zakwaszającą żołądek, powinniśmy być pewni, że nie mamy stanów zapalnych śluzówki czy wrzodów żołądka.

Nasi sprzymierzeńcy w walce z niedokwasowtą

Witamina C najlepiej naturalna, przyjmowana podczas posiłku. Uwalnia i wspomaga wchłanianie żelaza, które pomaga zakwasić żołądek.

Ocet jabłkowy tylko ekologiczny dobrej jakości, a najlepiej samodzielnie przygotowany w domu. Stosowanie: 1 – 2 łyżek octu jabłkowego wymieszać w 1/2 szklanki wody (dzieci: 1 łyżeczkę na pół szklanki wody), pić 3 x dziennie na 15 minut przed posiłkiem. Kilkutygodniowa kuracja pomoże ustabilizować funkcje żołądka. Absolutnie nie wolno w tym celu stosować octu spirytusowego, który jest szkodliwy dla żołądka i nerek!

Sok z cytryny można zastosować go zamiast octu jabłkowego. Stosowanie: wypijać pół szklanki nierozcieńczonego soku 3 x dziennie przed posiłkami.

Sól kuchenna, kamienna, najlepiej nieoczyszczona, niejodowana jak kłodawska lub himalajska. Stosowanie: kilka razy dziennie spożywać szczyptę soli, zwłaszcza przed lub po obfitych posiłkach. Można również wypijać ją rozpuszczoną w wodzie.

Mikstura ajurwedyjska stosowanie: zblendować 1 cytrynę, 2-3 cm imbiru i 0,5 łyżeczki soli (najlepiej himalajskiej lub kłodawskiej), spożywać pół łyżeczki papki na 15 minut przed każdym posiłkiem.

Woda z kapusty lub ogórków kiszonych

Krople żołądkowe ich gorzki smak prowokuje wydzielanie kwasu solnego w żołądku.

Przyprawy i zioła pobudzające produkcję soków żołądkowych i poprawiające funkcje całego układu trawiennego, to m.in.: mięta pieprzowa, imbir, goździki, kozieradka, anyż, bazylia, cząber, kminek, kolendra i czarnuszka.

Piołun stosowanie: przez 10 dni wypijać rano piołun wymieszany z wodą. Jego długotrwałe stosowanie, jak również stosowanie u dzieci jest jednak niewskazane, ze względu na negatywny wpływ na wzrok.

Kwas solny z betainą (chlorowodorek betainy, betaina HCL) i pepsyną Kapsułki należy przyjmować tuż po rozpoczęciu jedzenia. Efektem zbyt dużej dawki betainy może być uczucie ciepła w żołądku. W takim przypadku należy zmniejszyć dawkę. Suplementację betainą zawsze należy skonsultować z lekarzem, ze względu na ewentualne przeciwskazania.

Jadłospis w niedokwasocie

Na początek należy wykluczyć pokarmy, które wymagają w procesie trawienia dużej ilości soków żołądkowych. Należą do nich pokarmy tłuste, smażone, zawiesiste, zawierające duże ilości białka zwierzęcego. Zalecane jest sięganie po delikatne mięso – cielęcinę, drób, ryby. Pokarmy powinny być gotowane lub duszone, dokładnie rozdrobnione, najlepiej w stanie papkowatym lub płynnym. To ułatwia żołądkowi pracę. Należy również pamiętać, aby unikać cukru, który mocno ogranicza wydzielanie soków trawiennych przez żołądek.

Druga ważna sprawa to sposób spożywania pokarmu. Każdy kęs powinniśmy przeżuwać długo i dokładnie. Posiłki powinny być jedzone regularnie. Nie wolno się przejadać. Porcje powinny być niewielkie, ale spożywane często – najlepiej pięć razy dziennie. Aby uniknąć rozrzedzenia soków żołądkowych, należy pić między posiłkami, a unikać picia w trakcie posiłku, tuż przed i zaraz po. Pamiętajmy też, że nasz żołądek lubi smak kwaśny, słony i gorzki.

Sprawdź poziom pierwiastków TERAZ

Zapamiętaj

  • żołądek lubi smak kwaśny, słony i gorzki
  • unikaj cukru i tłustego jedzenia
  • jedz regularnie niewielkie porcje i dokładnie przeżuwaj każdy kęs
  • nie popijaj w trakcie posiłku, tuż przed i zaraz po nim

Odpowiednie zakwaszenie żołądka jest jednym z kluczowych czynników, bezpośrednio wpływających na utrzymanie oraz poprawę stanu zdrowia. Kontrola stopnia zakwaszenia żołądka może pomóc wyeliminować wiele chorób i ich uciążliwych objawów.

Żródło:
Justyna Brzezińska, Obniżona kwasowość żołądka: przyczyną anemii, otyłości a nawet alergii i chorób autoimmunologicznych, DietPoint, 1(2)/2019, s. 4-8.

 

Ten i więcej artykułów znajdziesz w drukowanym wydania magazynu

DietPoint – magazyn o zdrowiu i diecie

Wszystkie artykuły (inne niż autorstwa Lifeline Diag) opublikowane na stronie www.lifelinediag.eu, udostępniono z podaniem ich dokładnego źródła oraz autorów. Teksty te, opublikowane w całości lub w postaci zaznaczonych fragmentów mają charakter wyłącznie naukowo-informacyjny i nie są publikowane w celu uzyskania korzyści handlowej, a jedynie w celu utworzenia bazy wiedzy na dany temat.